intermittent [แอง-แตร์-มิต-ตอง] (adj.) 1. เป็นพักๆ, ไม่สม่ำเสมอ : La météo prévoit des pluies intermittentes pour demain. (n.) 2. ผู้ประกอบอาชีพที่มีงานเป็นครั้งเป็นคราว : Ies intermittents du spectacle. intermittence [แอง-แตร์-มิต-ตอง(เซอ)] (n.f.) 1. การเกิดขึ้นเป็นช่วงๆ, การเกิดขึ้นแบบไม่สม่ำเสมอ : Il pleut par intermittence depuis ce matin. / Le soleil brillait par intermittence.