Le téléphone pleure [โทรศัพท์แสนเศร้า] เด็กหญิง : ฮัลโหล ชายหนุ่ม
: ฟังนะ ถ้าแม่ของเธออยู่ใกล้ๆ เด็กหญิง
: อ๊ะ! คุณที่โทรมาคราวก่อนใช่ไหมคะ ชายหนุ่ม
: ไม่เป็นไรหรอก บอกเธอว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ เด็กหญิง
: นี่คุณคะ คุณไปทำอะไรแม่ของหนูหรือเปล่า ชายหนุ่ม
: เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ ที่บ้านของเธอเป็นยังไงกันบ้าง? เด็กหญิง
: ค่ะ! แต่ว่าเวลาแม่ไปทำงาน ชายหนุ่ม
: โอ้...บอกแม่ของเธอด้วยว่าฉันรู้สึกผิด เด็กหญิง
: ไม่ใช่ค่ะ หนูอายุ 5 ขวบ ชายหนุ่ม
(รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย ชายหนุ่ม
: ปิดเทอมคราวหน้าเธอจะไปพักที่โรงแรมโบริวาชใช่ไหม? เด็กหญิง
: อ่า...ค่ะ หนูชอบเล่นน้ำมากๆ ชายหนุ่ม
: โอ้...บอกแม่ของเธอถึงความทุกข์ทรมานของฉันด้วย เด็กหญิง
: ฉันรักพวกเธอหรอ! แต่ว่าหนูไม่เคยเห็นหน้าคุณเลยนะ ชายหนุ่ม
(รำพึงรำพัน) : โทรศัพท์แสนเศร้า เมื่อเธอไม่มารับสาย ชายหนุ่ม
: นี่ ฟังฉันนะ เด็กหญิง
: แต่ว่าแม่ของหนูกำลังจะมาแล้วนะ! เด็กหญิง : แม่ออกไปซะแล้ว ชายหนุ่ม : ถ้าเธอออกไปแล้วก็ช่างน่าเสียดาย เด็กหญิง : ลาก่อนนะคะ ชายหนุ่ม : ลาก่อนเด็กน้อย |